เข้าสู่หน้าฝน ช่วงเวลาพิสุจน์ความอดทน ของคนแปกเป้.....

จั่วหัวซะวิชาการเชียวเรา เดี๋ยวก็ไม่มีใครเขาเข้ามาอ่านหรอก (ปรกติก็ไม่มีใครมาอ่านอยู่แล้ว) ที่ต้องขึ้นหัวอย่างนั้น ก็มีอยู่ว่า หน้าฝนเนี้ยนะครับ สำหรับผมแล้ว เป็นฤดูที่สร้างอารมณ์เหงาๆ ขี้เกียจๆ เป็นอย่างมาก คือที่สำคัญ ไม่อยากออกไปไหนเลย เดี๋ยวตัวเปียก เดี๋ยวอันนั้น อันนี้เปียก เมื่อไม่ได้ออกไปไหน มันก็ต้องหมกตัวอยู่กับตัวเอง เหงาๆ เศร้าๆ เหม่อลอย จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว และสำคัญกว่าจะผ่านช่วงนี้ไปได้ คงต้องทนเหงาไปอีกสามเดือนกว่าจะหมดหน้าฝน คิดดูสิครับต้องใช้ความอดทนมากแค่ไหน กว่าจะได้เวลาออกไปลุยอีกครั้งในหน้าหนาว เราต้องเหงาแค่ไหน คนที่อดทนไม่ไหวก็คงจะต้องออกไปหาใครสักคนมาอยู่ข้างๆ คลายเหงา ในช่วงเวลาเศร้าๆ ช่วงฟ้าร้องไห้ หน้าฝน......